Ik zal wachten.
Ik wacht.
Ik wachtte.
Ik heb gewacht.

…

En toen kwam daar eindelijk het verlossende telefoontje. Oef.

IK HEB DE JOB!

Als ik wil natuurlijk hé, want het is een voorstel, het moet niet als ik niet wil. Het is een geweldig voorstel. Ik mag er nog wel enkele dagen over nadenken. Nadenken. Aaargh. Wat nu? Nadenken.

OH MY!

Nu ben ik dus keihard van mijn melk. Zit al uren te bekomen. Van al dat wachten was ik in een permanente staat van zenuwachtig-voor-je-eerste-date :). En dan blijken die zenuwen helemaal niet nodig enzo.

IK MAG METEEN BEGINNEN!

Eindelijk aan de slag. De wereld gaan veranderen enzo. Ik kijk er zo naar uit dat ik nu met mezelf geen blijf weet. Ja, dat gaan aanpassen zijn maar ik kom wel op mijn pootjes terecht. Het is me dus gelukt om een job te vinden! Ook al is de Paasvakantie al enkele weken voorbij, ik vind dat mijn uitdaging wel zeer geslaagd is.

Dan zal ik dit weekend nog maar een beetje nadenken over dit geweldige voorstel…bij een glas champagne ofzo :).

Verloste groet,

Nele